Πόνος στα δάχτυλα

Πόνος στα δάχτυλαεμφανίζεται όταν προσβάλλονται οστά, αρθρώσεις, μαλακοί ιστοί, αιμοφόρα αγγεία, νεύρα. Μπορεί να είναι θαμπό, οξύ, αδύναμο, έντονο, σταθερό, διακοπτόμενο, βραχυπρόθεσμο. Συχνά υπάρχει σχέση με την κινητική δραστηριότητα, τις καιρικές συνθήκες και άλλους παράγοντες. Είναι πιθανές ταυτόχρονες εξωτερικές διαταραχές: παραμορφώσεις, αλλαγές στο χρώμα και τη θερμοκρασία, οίδημα. Για να προσδιοριστεί η αιτία του πόνου στα δάχτυλα, χρησιμοποιούνται τα αποτελέσματα μιας έρευνας, εξωτερικής εξέτασης, ακτινογραφίας και άλλων μεθόδων. Μέχρι να γίνει η διάγνωση, συνιστάται η ανάπαυση, μερικές φορές η λήψη παυσίπονων.

Γιατί πονάνε τα δάχτυλα

Τραυματικές κακώσεις

Ο τραυματισμός του δακτύλου χαρακτηρίζεται από μέτριο πόνο. Στη συνέχεια η ένταση του πόνου σταδιακά μειώνεται. Είναι πιθανό οίδημα, υπεραιμία, κυάνωση, αιμορραγίες. Η λειτουργία του δακτύλου είναι ελαφρώς εξασθενημένη. Τα αιματώματα στην παλαμιαία επιφάνεια των δακτύλων εκδηλώνονται με μέτριο πόνο, αποκόλληση του δέρματος με σχηματισμό κοιλότητας γεμάτη με σκούρο αίμα. Με υπογλώσσια αιματώματα, ο πόνος είναι έντονος, σπασμωδικός, παλλόμενος, επιδεινώνεται με το κατέβασμα της βούρτσας. Είναι δυνατή η μερική ή πλήρης αποκόλληση της πλάκας του νυχιού.

Ένα σπασμένο δάκτυλο συνοδεύεται από έντονο εκρηκτικό πόνο τη στιγμή του τραυματισμού. Στη συνέχεια, ο πόνος μειώνεται κάπως, αλλά παραμένει έντονος. Το δάχτυλο γίνεται μπλε, διογκώνεται, οι λειτουργίες του παραβιάζονται κατάφωρα. Μπορεί να ανιχνευθεί παραμόρφωση, ερεθισμός, παθολογική κινητικότητα. Όταν ένα δάχτυλο έχει εξαρθρωθεί, παρατηρείται οξύς πόνος. Το δάκτυλο είναι παραμορφωμένο, πρησμένο, όταν προσπαθείτε να μετακινηθείτε στην προσβεβλημένη άρθρωση, προσδιορίζεται η αντίσταση του ελατηρίου.

Με κρυοπαγήματα τις πρώτες ώρες, ο πόνος είναι ελαφρύς, μυρμηγκιάζει. Τότε το σύνδρομο του πόνου εντείνεται, αποκτά καυστικό χαρακτήρα. Το δάχτυλο διογκώνεται, γίνεται κυανωτικό. Με βαθιά κρυοπαγήματα, δεν υπάρχει ευαισθησία στα άπω μέρη, τα δάχτυλα είναι κρύα, χλωμά, ο πόνος ενοχλεί στα όρια μεταξύ υγιών και προσβεβλημένων ιστών.

Λοιμώδεις βλάβες

Το Panaritium χαρακτηρίζεται από ταχέως αυξανόμενο πόνο, οίδημα, υπεραιμία, κυάνωση, σχηματισμό αποστήματος. Πόνοι τρανταχτοί, σφύζοντες, στερώντας τη νύχτα τον ύπνο. Ιδιαίτερα έντονα επώδυνες αισθήσεις εκφράζονται με υπογλώσσιο παναρίτιο και εν τω βάθει μορφές της νόσου (οστά, αρθρική, τένοντας). Με επιφανειακές μορφές παναριτίου (δερματική, περιγλώσσια, υποδόρια, υπογλώσσια), η γενική κατάσταση υποφέρει ελαφρά, με βαθιά συμπτώματα μέθης, πυρετό.

Το Chinga αναπτύσσεται σε άτομα που ασχολούνται με την κοπή και την επεξεργασία των σφαγίων θαλάσσιων θηραμάτων, εμφανίζεται με μικροτραυματισμούς: εκδορές, πληγές, ρωγμές. Εκδηλώνεται ως θαμπός, αδύναμος πόνος στην περιοχή του τραύματος, ο οποίος μετά από 1-2 ημέρες αντικαθίσταται από πόνο στην άρθρωση του δακτύλου (συνήθως της εγγύς). Ο πόνος μεγαλώνει, γίνεται πόνος, σφύζει, συμπληρώνεται από οίδημα, ωχρότητα, κυάνωση του δακτύλου.

Αρθρίτιδα

Ο πόνος στις αρθρώσεις των δακτύλων στη ρευματοειδή αρθρίτιδα είναι συμμετρικός. 1 βαθμός δραστηριότητας εκδηλώνεται με μικρή αρθραλγία, ακαμψία που εξαφανίζεται γρήγορα. Στον βαθμό 2, ο πόνος διαταράσσεται κατά την ηρεμία και κατά την κίνηση, σε συνδυασμό με παρατεταμένη δυσκαμψία, περιορισμό της κίνησης, ερυθρότητα. Ο βαθμός 3 χαρακτηρίζεται από έντονο συνεχή πόνο, επίμονη δυσκαμψία, οίδημα, υπεραιμία. Η κίνηση είναι πολύ περιορισμένη.

Η ουρική αρθρίτιδα των δακτύλων είναι πιο συχνή στις γυναίκες. Μία ή περισσότερες αρθρώσεις μπορεί να επηρεαστούν. Ο πόνος είναι συνήθως οξύς, οξύς, σε συνδυασμό με οίδημα, υπεραιμία, μειωμένη λειτουργία και αύξηση της γενικής θερμοκρασίας. Τα διαγραμμένα συμπτώματα παρατηρούνται λιγότερο συχνά - ελαφρύς πόνος και ελαφρά ερυθρότητα με ικανοποιητική γενική κατάσταση.

Η ψωριασική αρθρίτιδα εμφανίζεται ξαφνικά ή σταδιακά. Στην πρώτη περίπτωση, ο πόνος είναι μέτριος, αυξάνεται, στη δεύτερη - αιχμηρός, έντονος. Στην κορύφωση της νόσου, η τυπική εικόνα περιλαμβάνει πόνο, που επιδεινώνεται τη νύχτα και κατά την ηρεμία, εξασθένηση κατά τη διάρκεια της ημέρας, με κινήσεις, πρήξιμο των δακτύλων, μωβ-μπλε χρωματισμός του δέρματος. Οι άπω μεσοφαλαγγικές αρθρώσεις προσβάλλονται συχνότερα. Με την πάροδο του χρόνου εμφανίζονται πολλαπλές παραμορφώσεις.

Στη μετατραυματική αρθρίτιδα προσβάλλεται μία άρθρωση. Για μολυσματικές-αλλεργικές μορφές της νόσου, που αναπτύσσονται στο πλαίσιο βακτηριακών και ιογενών λοιμώξεων, είναι χαρακτηριστικές πολλαπλές βλάβες. Με την επαγγελματική περιφερική αρθρίτιδα, οι πιο φορτισμένες αρθρώσεις των δακτύλων εμπλέκονται στη διαδικασία. Ο πόνος σε όλες τις αναφερόμενες μορφές παθολογίας εντείνεται τη νύχτα, εξασθενεί κατά τη διάρκεια της ημέρας και συμπληρώνεται από πρωινή δυσκαμψία, τοπικό οίδημα και δυσκολία στην κίνηση. Με μακρά πορεία σημειώνονται παραμορφώσεις.

Εκφυλιστικές παθολογίες

Με την αρθροπάθεια των χεριών, ο πόνος είναι αρχικά αόριστος, περιοδικός, βραχυπρόθεσμος. Υπάρχει πρωινή δυσκαμψία. Στη συνέχεια, οι οδυνηρές αισθήσεις εντείνονται, γίνονται παρατεταμένες, μερικές φορές κάψιμο, σημειώνονται με οποιεσδήποτε κινήσεις, περιορίζουν την καθημερινή δραστηριότητα και εκτελούν λεπτές επεμβάσεις. Σχηματίζονται κόμβοι Heberden και Bouchard. Σχηματίζονται πλευρικές παραμορφώσεις.

Παθήσεις συνδέσμων και τενόντων

Οι ασθενείς που πάσχουν από στενωτική συνδεσμίτιδα ανησυχούν για τον πόνο κατά μήκος της παλαμιαίας επιφάνειας στη βάση του προσβεβλημένου δακτύλου. Στην αρχή, το σύνδρομο πόνου εμφανίζεται μόνο με πίεση και μικρές κινήσεις, μετά παραμένει σε ηρεμία. Οι κινήσεις είναι περιορισμένες, συνοδευόμενες από ένα κλικ. Με την πάροδο του χρόνου, αναπτύσσεται σύσπαση κάμψης, μετά από ένα κλικ, δίνεται πόνος στο χέρι.

Στο αρχικό στάδιο, η νόσος του de Quervain εκδηλώνεται με πόνο κατά την απαγωγή, υπερέκταση του πρώτου δακτύλου. Στη συνέχεια, πόνοι, πιεστικοί πόνοι εμφανίζονται με οποιαδήποτε σωματική δραστηριότητα, ορισμένοι ασθενείς διαταράσσονται ακόμη και σε ηρεμία. Τυπική ακτινοβόληση στην περιφερική φάλαγγα ή στο αντιβράχιο από την πλευρά του πρώτου δακτύλου.

Αγγειοτροφονεύρωση

Το σύνδρομο Raynaud προκαλείται από αγγειόσπασμο, που συνοδεύεται από παροξυσμικό μούδιασμα, κρύα δάχτυλα. Ο πόνος εμφανίζεται στη δεύτερη φάση της επίθεσης, έχει χαρακτήρα σπασίματος, συνδυάζεται με αίσθημα καύσου, πληρότητα. Το σύνδρομο πόνου είναι βραχυπρόθεσμο, αντικαθίσταται από αίσθημα θερμότητας, ερυθρότητα των περιφερικών τμημάτων των χεριών. Η παθολογία εμφανίζεται σε μια ποικιλία ασθενειών ποικίλης προέλευσης, όπως:

• ρευματοειδής αρθρίτιδα;
• Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος;
• Σκληρόδερμα;
• Σύνδρομο Sharp;
• σύνδρομο αντισυνθετάσης;
• Αποφρακτική θρομβοαγγειίτιδα των άνω άκρων.
• ενδοκρινικές, μεταβολικές, επαγγελματικές παθολογίες.

Ελλείψει άλλων ασθενειών που προκαλούν αυτή την κατάσταση, μιλούν για τη νόσο του Raynaud με παρόμοιο σύνδρομο πόνου. Αυτή η μορφή είναι πιο συχνή στις γυναίκες.

Η ερυθρομελαλγία εμφανίζεται ανεξάρτητα ή σχηματίζεται σε ασθενείς με ενδοκρινικές, νευρολογικές, αιματολογικές παθήσεις. Εκδηλώνεται με παροξυσμικές κρίσεις ψησίματος, καυστικό πόνο, οίδημα, υπεραιμία των δακτύλων. Είναι δυνατό να εξαπλωθεί ο πόνος από το ένα άκρο στο άλλο ή να εμφανιστεί ταυτόχρονα στην περιοχή και των δύο άκρων. Οι κρίσεις πόνου είναι τόσο έντονες που παρεμβαίνουν σε οποιαδήποτε κίνηση. Ο πόνος μειώνεται με την ψύξη και το σήκωμα του χεριού, αυξάνεται με το ζέσταμα και το κατέβασμα των χεριών.

Νευρολογικές παθολογίες

Ο πόνος στα δάχτυλα εμφανίζεται όταν τα νεύρα είναι κατεστραμμένα, εξαπλώνεται στη ζώνη εννεύρωσης, έχει χαρακτήρα πυροβολισμού ή καύσης, συμπληρώνεται από αισθητηριακές διαταραχές, αυτόνομες-τροφικές διαταραχές. Πιθανές νευρολογικές αιτίες:

• Νευροπάθεια του μέσου νεύρου.Ο πόνος εντοπίζεται στην παλαμιαία πλευρά των δακτύλων Ι-ΙΙΙ, σε συνδυασμό με την αδυναμία κάμψης των δακτύλων, σφίξιμο του χεριού σε γροθιά, αντίθεση με το δάχτυλο Ι.
• ΣΥΝΔΡΟΜΟ καρπιαιου σωληνα.Ένας τύπος νευροπάθειας του μέσου νεύρου που προκαλείται από συμπίεση νευρικών ινών στο επίπεδο του καρπού. Εντοπισμός του πόνου - όπως στην προηγούμενη περίπτωση. Τυπικές νυχτερινές κρίσεις, μείωση του πόνου κατά το κατέβασμα των χεριών, τίναγμα των βουρτσών.
• Νευροπάθεια του ακτινωτού νεύρου.Με μια βλάβη στο επίπεδο του αντιβραχίου και του καρπού, παρατηρείται πόνος κατά μήκος της πίσω επιφάνειας του πρώτου δακτύλου και του χεριού, μερικές φορές εξαπλωμένος στο δεύτερο και τρίτο δάκτυλο. Χαρακτηριστική είναι η ακτινοβολία στο αντιβράχιο, το μούδιασμα στο πίσω μέρος του χεριού.
• Νευροπάθεια του ωλένιου νεύρου.Ο πόνος εντοπίζεται κυρίως στην περιοχή της άρθρωσης του αγκώνα, αλλά μπορεί να ακτινοβολεί στο χέρι, στα δάχτυλα IV-V. Το σύνδρομο πόνου συχνά εντείνεται το πρωί.

Όγκοι

Οι καλοήθεις όγκοι που επηρεάζουν τα οστά των δακτύλων περιλαμβάνουν τα χονδρώματα και τα οστεοειδή οστεώματα. Τα χονδρώματα εκδηλώνονται με μη έντονες αισθήσεις πόνου με ασαφή εντοπισμό, οστεοειδή οστεώματα - από αιχμηρούς πόνους στην πληγείσα περιοχή. Η κακοήθης νεοπλασία των δακτύλων είναι σπάνια.

Αλλοι λόγοι

Πόνος στα δάκτυλα και το χέρι παρατηρείται σε ασθενείς με σπασμό γραφής, ο οποίος αναπτύσσεται με επαγγελματική νεύρωση, κάποιες άλλες ψυχικές και νευρολογικές διαταραχές. Ο πόνος εμφανίζεται όταν γράφετε, εργάζεστε σε υπολογιστή ή γραφομηχανή. Σπάνε, τραβούν, συμπληρώνονται από τρέμουλο, ξαφνική αδυναμία του χεριού, τοπικούς σπασμούς. Επιπλέον, ο πόνος στα δάχτυλα μπορεί να ανιχνευθεί στις ακόλουθες παθολογίες:

• Λευχαιμία: Μακροσφαιριναιμία Waldenström.
• Όγκοι των επινεφριδίων: αλδοστέρωμα.
• Επιπλοκές του διαβήτη: διαβητική νευροπάθεια.
• Αγγειακές παθήσεις: άπω δακτυλική εμβολή λόγω απόφραξης της υποκλείδιας αρτηρίας.
• κληρονομικά νοσήματα: Νόσος Fabry.
• Παιδικές ασθένειες: νευροαρθριτική διάθεση.

Διαγνωστικά

Οι τραυματολόγοι-ορθοπεδικοί ασχολούνται με τον προσδιορισμό των αιτιών του πόνου στα δάχτυλα. Η διάγνωση γίνεται με βάση μια συνομιλία με τον ασθενή, δεδομένα εξωτερικής εξέτασης, πρόσθετες μελέτες. Το διαγνωστικό πρόγραμμα περιλαμβάνει:

• Επισκόπηση. Ο γιατρός ανακαλύπτει πότε και υπό ποιες συνθήκες εμφανίστηκαν για πρώτη φορά το σύνδρομο πόνου και άλλα συμπτώματα, καθορίζει τα χαρακτηριστικά της δυναμικής της ανάπτυξης της νόσου, τους παράγοντες που προκαλούν βελτίωση ή επιδείνωση της κατάστασης του ασθενούς. Μελετώντας την ιστορία της ζωής, την οικογενειακή ιστορία.
• Σωματική εξέταση. Ο ειδικός αξιολογεί την εμφάνιση των δακτύλων, αποκαλύπτει παραμορφώσεις, φλεγμονές, ρωγμές, ξηρό δέρμα, διαταραχές θερμοκρασίας και χρώματος, οίδημα και άλλες εκδηλώσεις παθολογίας. Εξετάζει ευαισθησία, εύρος κίνησης, παλμούς στις περιφερικές αρτηρίες.
• Ακτινογραφία.Εκτελείται σε δύο προβολές με σύλληψη των προσβεβλημένων δακτύλων ή ολόκληρου του χεριού. Επιβεβαιώνει την παρουσία καταγμάτων, εξαρθρώσεων, όγκων, φλεγμονωδών και εκφυλιστικών διεργασιών, περιοχές καταστροφής συμπαγών δομών σε εν τω βάθει μορφές παναριτίου.
• Ηλεκτροφυσιολογικές μελέτες.Εκτελούνται για πόνο νευρολογικής προέλευσης για να διευκρινιστεί το επίπεδο της νευρικής βλάβης, να εκτιμηθεί η κατάσταση των μυών και η αγωγιμότητα των νεύρων.
• Εργαστηριακές εξετάσεις. Παράγεται για τον προσδιορισμό της φλεγμονής, την αξιολόγηση της γενικής κατάστασης του σώματος, την ανίχνευση συγκεκριμένων δεικτών στις κολλαγονώσεις.

Σύμφωνα με τις ενδείξεις, οι ασθενείς παραπέμπονται για διαβούλευση με ενδοκρινολόγο, νευρολόγο, αγγειοχειρουργό και άλλους ειδικούς. Εκχωρήστε αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία, άλλες οργανικές τεχνικές. Εκτελέστε βιοψία σκληρών και μαλακών δομών για κυτταρολογική ή ιστολογική εξέταση.

Θεραπευτική αγωγή

Πρώτες βοήθειες

Σε περίπτωση τραυματικών κακώσεων, συνιστάται ψυχρή, ανυψωμένη θέση του άκρου. Το χέρι στερεώνεται με νάρθηκα ή αυτοσχέδια υλικά (για παράδειγμα σανίδες). Η βούρτσα ανασηκώνεται ή χρησιμοποιείται κασκόλ. Με σύνδρομο έντονου πόνου, χορηγείται αναλγητικό, ελλείψει εξωτερικής βλάβης, εφαρμόζεται χλωροαιθυλ.

Η βοήθεια για ασθένειες καθορίζεται από τη φύση της παθολογίας - μια αλλαγή στη θέση του άκρου, η θέρμανση ή, αντίθετα, η ψύξη μπορεί να βοηθήσει. Το πιο συνηθισμένο μέτρο είναι η ανάπαυση, ωστόσο, σε ορισμένες παθήσεις (σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, αρθρίτιδα), το σύνδρομο του πόνου μειώνεται ενώ διατηρείται η κινητική δραστηριότητα. Οι έντονοι πόνοι συσπάσεων, τα έντονα σημάδια φλεγμονής, η γενική υπερθερμία είναι ο λόγος για επείγουσα διαβούλευση με έναν ειδικό.

Συντηρητική θεραπεία

Σε περίπτωση εξαρθρώσεων και καταγμάτων, γίνεται τοπική αναισθησία, γίνεται ανάταξη και εφαρμόζεται γύψος. Η συντηρητική θεραπεία των τραυματικών και μη τραυματικών παθολογιών των δακτύλων περιλαμβάνει τις ακόλουθες δραστηριότητες:

• Προστατευτική λειτουργία. Επιλέγεται λαμβάνοντας υπόψη τη φύση και τη σοβαρότητα της νόσου. Πιθανές συστάσεις για περιορισμό του φορτίου, χρήση ορθοπεδικών συσκευών, επιβολή γύψου.
• Ιατρική θεραπεία. Χρησιμοποιούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αντιβιοτικά, φάρμακα για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος, νευροτροπικά φάρμακα. Σύμφωνα με τις ενδείξεις, γίνονται αποκλεισμοί με κορτικοστεροειδή.
• Μη φαρμακευτικές μέθοδοι. Συνταγογραφούνται θεραπεία άσκησης, μασάζ, φυσιοθεραπεία, χειρωνακτική θεραπεία, kinesio taping.

Χειρουργικές επεμβάσεις

Οι επεμβάσεις γίνονται όταν οι συντηρητικές μέθοδοι είναι αναποτελεσματικές, για μείωση του χρόνου και βελτίωση των μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων της θεραπείας. Λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά της βλάβης, πραγματοποιούνται τα ακόλουθα:

• Τραυματισμοί: στερέωση καταγμάτων και εξαρθρημάτων με βελόνες πλεξίματος, νεκτομή και ακρωτηριασμός δακτύλων σε περίπτωση κρυοπαγήματος.
• Μεταδοτικές ασθένειες: διάνοιξη, παροχέτευση παναριτίου, σε περίπτωση σοβαρών βλαβών σε ορισμένες περιπτώσεις - ακρωτηριασμός ή απορρόφηση.
• Παθήσεις τενόντων και συνδέσμων: ανατομή του ραχιαίου συνδέσμου και εκτομή συμφύσεων στη νόσο του de Quervain, ανατομή των δακτυλιοειδών συνδέσμων σε στενωτική συνδεσμίτιδα.
• Νεοπλάσματα: αφαίρεση νεοπλασίας, οστική εκτομή.
• Νευρολογικές παθήσεις: αποσυμπίεση νεύρων.

Μετά τη χειρουργική επέμβαση, συνταγογραφείται αντιβιοτική θεραπεία. Οι ασθενείς υποβάλλονται σε ολοκληρωμένη αποκατάσταση με στόχο τη μεγιστοποίηση της αποκατάστασης των λειτουργιών των χεριών.